به نقل از «ایسنا»

استخراج مواد معدنی از دریاچه ارومیه صحت ندارد

تاریخ انتشار: ۸ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۹۸۶۵۸

ایسنا/آذربایجان غربی نماینده مردم میاندواب در مجلس شورای اسلامی گفت: استخراج مواد معدنی از دریاچه ارومیه صحت ندارد.

عیسی زاده در گفت وگو باایسنا افزود: خشک کردن دریاچه ارومیه به بهانه استخراج مواد معدنی صحت ندارد  و این خبر را تکذیب می کنم چرا که حاکمیت برای برداشت یک ماده معدنی نمی تواند جان میلیون ها نفر را به خطر بیاندازد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی بااشاره به اینکه باید قبل از صرف هرگونه هزینه از طرح کارشناسان و متخصصان بومی این منطقه استفاده می شود، تصریح کرد: کوتاه ترین راه برای انتقال آب به دریاچه ارومیه  انتقال آب از دریاچه مازندران بود اما متاسفانه کسانی بروی طرح های احیای دریاچه کار کردند که بومی نبودند و اکنون دریاچه به این وضعیت افتاده است.

رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی گفت: تحقیق وتفحص در خصوص چگونه خرج بودجه ی اختصاص یافته بر احیای دریاچه توسط مجلس آغاز شده است. 

عیسی زاده با اشاره به اینکه تمام تلاش ۱۳ نماینده و ستاداحیای دریاچه ارومیه حفظ دریاچه وجلوگیری از خشکی کامل دریاچه است، خاطر نشان کرد: دانشگاه ارومیه وتبریز پروژه احیای دریاچه  رااز تهران گرفته و طرح مطالعاتی را افراد بومی منطقه شروع کرده اند.

وی بااشاره به اینکه احساس می شود اهمال کاری در احیای دریاچه ارومیه انجام شده، تصریح کرد: می شد دشت میاندواب ،سلدوز و مهاباد را با بخشی از اعتبار ستاداحیا به آبیاری تحت فشارمجهز کرد تا بجای اینکه اکنون ۶۰۰میلیون مترمکعب آب مصرف شود تنها ۳۰ میلیون مترمکعب آب مصرف ومابفی به دریاچه واریز شود.

عیسی زاده با اشاره به اینکه انتقال آب از سمت دریاچه مازندران هزینه کمتری هم داشت، یاد آور شد: ۵۲در صد آب دریاچه ارومیه را میاندواب، ۱۲ درصد را آذربایجان شرقی و ۲۰در صد نیز از طریق زاب تامین خواهد شد.

وی با تاکید به اینکه آب منتقل شده از زاب قطعا به دلیل وجود نمک فراوان تبخیر خواهد شد، اظهار کرد: برای جلوگیری از تبخیر آب ، نیاز به یک آب قوی  ومداوم همچون آب دریاچه مازندران داریم. 

نماینده مردم میاندواب ادامه داد: مسیر انتقال آب از زاب با مشکلاتی روبرو است که در حال رفع مشکلات فنی هستند و پیش بینی شده تا پایان سال به بهره برداری برسد.

وی در خصوص خبرهایی مبنی بر کجی تونل زاب نیز افزود: کجی وایرادات زاب واقعیت ندارد  وجود چند ایرادفنی به این دلیل است که خاک منطقه سست است وجابجا می شود پیمانکار برای اینکه تا ۸۰ سال از این تونل بدون مشکل بتوان استفاده کرد درحال بررسی وحل برخی نواقص هستند.
 
انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی اجتماعی درياچه اروميه قیمت طلا تعطیلی مدارس تيم ملی فوتبال ايران جام جهانی ۲۰۲۲ قطر دریاچه ارومیه احیای دریاچه انتقال آب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۹۸۶۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا «طلای ابلهان» واقعا ارزشمند است؟

عبارت «طلای ابلهان» از آن جهت در مورد سنگ پیریت به کار می‌رود که رنگ طلایی و پر زرق و برق این ماده می‌توانسته گاهی جویندگان مشتاق طلا را فریب بدهد. اما حالا مشخص شده همین «طلای ابلهان» احتمالا بیشتر از چیزی که به نظر می‌رسد ارزش دارد. 

به گزارش فرادید، تازه‌‌ترین تحقیقات نشان داده است که پیریت نمونه‌برداری‌شده از ایالات متحده حاوی مقدار شگفت‌انگیزی عنصر شیمیایی لیتیوم (Li) است، چیزی که اگر بخواهیم به انقلاب باتری دامن بزنیم، جهان به شدت به آن نیاز دارد. 

شیلی باتاچاریا، ژئوشیمیدان رسوبی و دانشجوی دکترا که با پروفسور شیخا شارما در آزمایشگاه IsoBioGeM دانشگاه ویرجینیای غربی کار می‌کند، گفته که ارتباط پیریت با لیتیوم بی‌سابقه است. 

مطالعه این محققان روی ۱۵ نمونه سنگ رسوبی دِوُنیان میانی از حوضه آپالاچی در ایالات متحده متمرکز بود. تجزیه و تحلیل‌ها نشان داد مقدار شگفت‌انگیزی لیتیوم در کانی‌های پیریت در شِیل وجود دارد. این نتیجه غیرمنتظره بود. بهتاچاریا می‌گوید: «من در تلاشم تا بفهمم لیتیوم و پیریت چگونه می‌توانند با هم ارتباط داشته باشند.» 

این کشف غافلگیرکننده در جریان یک تحقیق انجام شد؛ تحقیق درباره اینکه آیا محوطه‌های صنعتی قدیمی می‌توانند منبع لیتیوم باشند یا خیر. چنین مکان‌هایی ممکن است حاوی مواد زائد معدنی باشند، یعنی توده‌های فرعی مواد معدنی که پس از استخراج ماده معدنی مورد نظر باقی می‌مانند. 

مشخص شد کانی‌های پیریت در شِیل، منبع خوبی از لیتیوم هستند که می‌تواند خبر خوبی برای انقلاب باتری باشد، اما محققان نمی‌خواهند بیش از حد درباره این موضوع هیجان‌زده شوند، چون هنوز نمی‌دانند یافته‌ها مربوط به مکان خاصی است یا خیر، به این معنا که پیریت جاهای دیگر ممکن است به اندازه نمونه‌های آزمایش‌شده‌ی فعلی حاوی لیتیوم نباشد. 

شفاف‌سازی در مورد منابع بالقوه‌ی جدید لیتیوم یا «طلای سفید»، خبر مهمی در عصر مدرن است، چون جهان به دنبال تولید باتری برای آینده‌ای سبزتر است. لیتیوم بسیار واکنش‌پذیر است، درنتیجه می‌تواند انرژی الکتریکی را به طور کارآمد ذخیره و آزاد کند، اما در حال حاضر، برای پیشبرد برنامه‌های پایداری به مقدار بیشتری از آن نیاز داریم. 

هانا ریچی، دانشمند داده دانشگاه آکسفورد در وبلاگی با عنوان «آیا جهان لیتیوم کافی برای حرکت به سمت وسایل نقلیه الکتریکی را دارد؟» توضیح می‌دهد: «ما در حال حاضر سالانه حدود ۱۰۰۰۰۰ تن [لیتیوم] تولید می‌کنیم. تا سال ۲۰۳۰، آژانس بین‌المللی انرژی پیش‌بینی می‌کند ما به ۲.۵ تا ۵ برابر نیاز داریم: ۲۴۰۰۰۰ تا ۴۵۰۰۰۰ تن.» 

به طور خلاصه، به نظر می‌رسد کمیابی آنقدر مشکل نیست، بلکه مشکل اصلی ظرفیت تولید است؛ بنابراین منابع بالقوه جدید پیریت می‌تواند خبر بسیار خوبی باشد. بهتر از این خبر اینست که یافتن طلای سفید از این طریق، حتی می‌تواند سبزترین راه‌حل باشد. 

محققان می‌گویند: «در حالی که سنگ‌های اولیه لی (پگماتیت، آب نمک سالار و خاک رس مربوط به آتشفشان) به خوبی شناخته شده‌اند، شناسایی منابع لیتیوم اضافه که بتوان به طور ایمن و اقتصادی از آن‌ها بهره‌برداری کرد، مطلوب است.

استفاده از مواد حاصل از عملیات صنعتی قبلی (مانند مواد زائد معدنی یا برش‌های حفاری) به عنوان منبع لیتیوم اضافه جذاب است، چون یا ضایعات جدید کمی تولید می‌کند یا اصلاً ضایعاتی تولید نمی‌کند.»

کانال عصر ایران در تلگرام